بررسی معناشناختی تاریخی و توصیفی واژه مقت

مراد از معناشناسی مفردات قرآن، شناخت معانی آن‌ها در دو حوزه تاریخی و توصیفی است. درمعناشناسی تاریخی، با تکیه بر کتب لغت، تاریخی و شعر، معلوم می‌شود که واژه‌ی «مقت»بنا بر سنت خاص زمان جاهلیت، بر نوعی نکاح، اطلاق می‌گردیده و کاربرد این واژه درقرآن، گویای رواج آن در جوامع مکی و مدنی دوران جاهلیت بوده است. خویشاوندی، کهمهم‌‌ترین عنصر تصور جاهلی نسبت به وحدت اجتماعی بوده، عامل ایجاد نکاح مقت گردیدهاست. در بخش معناشناسی توصیفی، با رجوع به آیات قرآن و کنارهم قرار دادن لغات همجوار با این واژه، مفهوم قرآنی «مقت» حاصل می‌گردد؛ لذا اسلام، مصداق‌های جدیدی رامعادل بار معنایی «مقت» ایجاد کرد، ولی معنای اساسی این واژه از جاهلیت تا زماننزول قرآن، تغییر نکرد؛ نقشه کلی و نظام عمومی این واژه در قرآن، شکل تازه‌ای بهخود گرفت؛ واژه‌ای که در گذشته منحصراً یک سنت مذموم بود، در اسلام معادل‌هایی چونخلف وعده، استنکاف از جهاد و کفرگرایی پیدا کرد که هر کدام از منظر قرآن، برابراشد بغض و غضب سخت الهی می‌باشد